رهروان ولایت ـ بر اساس روایات صحیحة، در ماه رمضان قبل از ظهور چند اتّفاق رخ می‌دهد که از علائم ظهور است: 

1. خورشیدگرفتگی‌ و ماه‌گرفتگی‌ در زمانی غیر عادی:‌
"ثعلبه ازدى" گوید: امام باقر(‌علیه السّلام) فرمود:
«دو نشانه است که پیش از ظهور حضرت قائم(علیه‌السّلام) خواهد بود: گرفتن خورشید در نیمه ماه رمضان و گرفتن ماه در آخر آن، گوید: عرض کردم: (بفرمائید) خورشید در آخر ماه می‌گیرد و ماه در نیمه آن (زیرا گرفتن ماه در آخر خلاف‏ معمول و قاعده است)
فرمود: من داناترم بدان چه می‌گویم، آن دو نشانه‏‌اى است که از روز هبوط آدم چنان اتفاقى نیفتاده».[1]

خسوف(ماه گرفتگی) بر اثر قرار گرفتن زمین در میان خورشید و ماه اتّفاق می‌افتد.‌ زمان‌ آن‌ هم‌ در نیمه ی ماه‌های‌ قمری‌ است که ماه کامل شده باشد‌. کسوف‌(خوشید گرفتگی) زمانی‌ مشاهده‌ می‌شود که‌ ماه‌ بین‌ زمین‌ و خورشید قرار گیرد و زمان‌ آن‌ هم‌ در آخر ماه‌های‌ قمری‌ است‌. بنابراین نشانه مذکور،‌ معجزه‌گونه‌ و از طریق‌ یکی‌ از اسباب‌ و علل‌ ناشناخته انجام خواهد‌ شود. [2]

2. نداى آسمانى صیحه:
«صیحه» به صدا و ندا اطلاق مى‏‌شود و در اینجا منظور ندایى است که شب بیست و سوم ماه رمضان که همان شب قدر است از آسمان شنیده مى‏‌شود. هر جمعیتى آن را به زبان خویش مى‏‌شنود و از آن حیران و سرگردان مى‏‌گردد؛ از شنیدن این ندا خوابیده بیدار مى‏‌شود؛ ایستاده مى‏‌نشیند؛ نشسته بر سر جاى خود میخکوب مى‏‌شود؛ نوعروسان از شدت ترس از خلوت‌گاه‏‌هاى خویش بیرون مى‏‌آیند. این ندا از جبرئیل امین است، که به زبانى رسا چنین اعلام مى‏‌کند: «صبح نزدیک شد. بدانید که حق با مهدى و شیعیان اوست». [3]

پس از آن در بعد از ظهر (نزدیک مغرب) شیطان لعین در میان زمین و آسمان ندا مى‏‌دهد که: «آگاه باشید که حق با عثمان و شیعیان اوست».[4] ظاهراً مراد از "عثمان"، سفیانى(عثمان بن عنبسه) است.

این نشانه از نشانه‌های حتمی ظهور است.

----------------------------------------
پی نوشت:
[1]. الإرشاد للمفید / ترجمه رسولى محلاتى، ج‏2، ص: 350- الارشاد، شیخ‌ مفید، ج‌2، ص‌374؛ الغیبة‌، نعمانی‌، ص‌181، اعلام‌الوری‌، ص‌429؛ الغیبة‌ شیخ‌ طوسی‌، ص‌270، بشارة‌الاسلام‌، ص‌96؛ یوم‌الخلاص‌، ص‌516؛ تاریخ‌ مابعدالظهور، ص‌118- همچنین در این روایت: الغیبة للنعمانی / ترجمه غفارى، ص: 381- شماره 46-همچنین در این روایت: الغیبة للنعمانی / ترجمه غفارى، ص: 382- شماره47- الغیبة‌، نعمانی‌، ص‌182؛ بشارة‌الاسلام‌، ص‌97؛ تاریخ‌ الغیبة‌الکبری‌، ص‌479؛ یوم‌الخلاص‌، ص‌517.
[2]. ماهنامه موعود شماره 37-36
[3]. بحارالانوار، ج52، ص274- بحارالانوار، ج‌52، ص‌302؛ السفیانی‌، ص‌122.
[4]. بحارالانوار، ج52، ص295.

اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم

http://www.jonbeshnet.ir